บ้านปูฯ และมหิดลร่วมบ่มเพาะเยาวชนรุ่นใหม่ “เรียนรู้สู่การปฏิบัติจริง” ใน “ค่ายเพาเวอร์กรีน รุ่น 9” ปลูกจิตสำนึกสิ่งแวดล้อมผ่านกระบวนการทางวิทยาศาสตร์

          การให้การศึกษาแก่เยาวชนจำเป็นต้องส่งเสริมการเรียนรู้รอบด้าน ที่ไม่จำกัดอยู่เพียงทฤษฎี แต่ควรส่งเสริมให้สามารถวิเคราะห์ แก้ปัญหา และนำมาปฏิบัติจริง เพื่อพัฒนาศักยภาพรอบด้านและหล่อหลอมให้เติบโตขึ้นเป็นคนที่มีคุณภาพต่อสังคมในอนาคต ด้วยเหตุนี้ บริษัท บ้านปู จำกัด (มหาชน) และคณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล จึงร่วมกันจัดค่ายเยาวชนวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมหรือ ̶มหาวิทยาลัยมหิดล;ค่ายเพาเวอร์กรีน̶ค่ายเพาเวอร์กรีน; เป็นปีที่ 9 ระหว่างวันที่ ค่ายเพาเวอร์กรีน2 Rค่ายเพาเวอร์กรีนค่ายเพาเวอร์กรีน; ค่ายเพาเวอร์กรีน9 ตุลาคม 2557 ณ มหาวิทยาลัยมหิดล เพื่อกระตุ้นจิตสำนึกด้านสิ่งแวดล้อมของเยาวชนให้เข้าใจปัญหาสิ่งแวดล้อม พร้อมเตรียมรับมืออย่างถูกต้องในรูปแบบ ̶มหาวิทยาลัยมหิดล;การเรียนรู้สู่การปฏิบัติจริง̶ค่ายเพาเวอร์กรีน; ภายใต้ธีม ̶มหาวิทยาลัยมหิดล;เยาวชนไทย เรียนรู้รับมือธรณีพิบัติภัย มหันตภัยใกล้ตัว̶ค่ายเพาเวอร์กรีน; สอดคล้องกับเหตุการณ์ธรณีพิบัติภัยที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งในปัจจุบัน อาทิ สึนามิ แผ่นดินไหว น้ำท่วม และแผ่นดินถล่ม โดยโครงการในปีนี้เป็นการเข้าค่ายของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 สายวิทยาศาสตร์ รวม 7มหาวิทยาลัยมหิดล คน ซึ่งได้รับการคัดเลือกจากผู้สมัคร 3ค่ายเพาเวอร์กรีน2 คนทั่วประเทศ
          นางอุดมลักษณ์ โอฬาร ผู้อำนวยการสายอาวุโส-องค์กรสัมพันธ์ บริษัท บ้านปู จำกัด (มหาชน) กล่าวว่า ̶มหาวิทยาลัยมหิดล;บ้านปูฯ เชื่อว่าการเรียนรู้เป็นพลังสำคัญแห่งการเปลี่ยนแปลงและพัฒนา ดังนั้น การได้ให้โอกาสเยาวชนซึ่งจะเป็นกำลังสำคัญของชาติในอนาคต ได้เรียนรู้และพัฒนาตนเองในหลากหลายรูปแบบจะเป็นการขับเคลื่อนชุมชนและสังคมให้พัฒนาอย่างยั่งยืน สอดคล้องกับปณิธานการดำเนินธุรกิจของเราที่ว่า ̶มหาวิทยาลัยมหิดล;อุตสาหกรรมที่ดีจะต้องพัฒนาควบคู่ไปกับการพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม̶ค่ายเพาเวอร์กรีน; ซึ่งบริษัทฯ ยึดมั่นมาตลอด 3มหาวิทยาลัยมหิดล ปีในการดำเนินธุรกิจ ค่ายเพาเวอร์กรีนเป็นหนึ่งในโครงการความรับผิดชอบต่อสังคมด้านเยาวชน โดยในปีนี้ซึ่งเป็นปีที่ 9 บ้านปูฯ ได้เปิดโลกทัศน์ให้เยาวชนได้เรียนรู้วิธีรับมือกับธรณีพิบัติภัยอย่างเหมาะสม ดึงศักยภาพและความคิดสร้างสรรค์ของตนเองมาใช้ ฝึกการวิเคราะห์ แก้ปัญหา และทำงานเป็นทีม เพื่อนำสิ่งที่ได้เรียนรู้ไปต่อยอดเพื่อพัฒนาศักยภาพของตัวเอง และถ่ายทอดไปสู่สังคมต่อไป̶ค่ายเพาเวอร์กรีน;
          รศ. ดร. กัมปนาท ภักดีกุล คณบดีคณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล กล่าวว่า ̶มหาวิทยาลัยมหิดล;ในฐานะสถาบันการศึกษาชั้นนำที่มีความโดดเด่นในการเรียนการสอนทั้งด้านวิชาการและภาคปฏิบัติ ผมรู้สึกยินดีที่ได้ร่วมมือกับบ้านปูฯในโครงการค่ายเพาเวอร์กรีน เพื่อร่วมกันเสริมสร้างความรู้และความเข้าใจแก่เยาวชน โดยมุ่งให้สามารถรับมือกับปัญหาด้าน ̶มหาวิทยาลัยมหิดล;สิ่งแวดล้อม̶ค่ายเพาเวอร์กรีน; ด้วยการวิเคราะห์นำกระบวนการทาง ̶มหาวิทยาลัยมหิดล;วิทยาศาสตร์̶ค่ายเพาเวอร์กรีน; มาใช้ ผ่านการเรียนรู้ทั้งด้านทฤษฎีจากคณาจารย์ของคณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ อุปกรณ์และเครื่องมือการเรียนการสอนอันทันสมัย ผู้เชี่ยวชาญด้านธรณีวิทยา ไปจนถึงภาคปฏิบัติจริง̶ค่ายเพาเวอร์กรีน;
          ตลอดระยะเวลา 8 วัน ของค่ายเพาเวอร์กรีน เยาวชนทั้ง 7มหาวิทยาลัยมหิดล คนได้เรียนรู้ถึงลักษณะของภูมิประเทศและกลไกการเกิดธรณีพิบัติภัย สิ่งบอกเหตุ ไปจนถึงการเตรียมความพร้อมเพื่อให้สามารถรับมือกับกรณีที่เกิดธรณีพิบัติภัยขึ้นจริง ทั้งภาคทฤษฎี ภาคปฏิบัติ และทัศนศึกษานอกสถานที่ จากนั้นเยาวชนได้นำความรู้ที่ได้จากค่ายมาผสมผสานกับไอเดียของตนเองเพื่อสร้างสรรค์เป็นแนวคิดโครงงานกลุ่ม และนำเสนอต่อคณะกรรมการโครงการและประชาชนทั่วไป ในงาน ̶มหาวิทยาลัยมหิดล;นิทรรศการค่ายเพาเวอร์กรีน 9̶ค่ายเพาเวอร์กรีน; ในวันสุดท้าย โดยมีการพิจารณามอบรางวัลให้กับโครงงานดีเด่น
          นางสาวพรรณารัตน์ อ้อปิมปา หรือ ̶มหาวิทยาลัยมหิดล;ฟีม̶ค่ายเพาเวอร์กรีน; นักเรียนชั้นม.5 จากโรงเรียนแม่จันวิทยาคม อำเภอแม่จัน จังหวัดเชียงราย กล่าวถึงโครงงานกลุ่มที่ได้รับรางวัลชนะเลิศอันดับ ค่ายเพาเวอร์กรีน ว่า ̶มหาวิทยาลัยมหิดล;แนวคิดกระสอบทรายที่ทำจากแกลบข้าว กะลามะพร้าว และทรายหยาบมาจากการตกผลึกแนวคิดของสมาชิกในทีม ซึ่งจากการทดลองพบว่ามีประสิทธิภาพในการซับน้ำและป้องกันน้ำท่วมได้มากกว่ากระสอบทรายธรรมดา เมื่อเลิกใช้แล้วยังนำวัตถุดิบภายในกระสอบมาใช้ซ้ำในการปลูกต้นไม้หรือก่อสร้างได้ด้วย อีกทั้งยังมีราคาไม่แพงและสามารถทำเองได้ นอกเหนือจากความรู้ด้านธรณีพิบัติภัย สิ่งสำคัญที่ได้จากค่ายเพาเวอร์กรีนคือ การฝึกทำงานร่วมกับเพื่อนๆ ในทีมที่ต่างร่วมกันนำเสนอไอเดียและรับฟังความคิดเห็นของกันและกัน เพื่อเลือกแนวคิดที่คิดว่าดีที่สุดมานำเสนอเป็นโครงงาน̶ค่ายเพาเวอร์กรีน;
          นายวรวิทย์ ศรีชัย หรือ ̶มหาวิทยาลัยมหิดล;บี̶ค่ายเพาเวอร์กรีน; นักเรียนชั้นม. 5 จากโรงเรียนปัญญาวรคุณ จังหวัดกรุงเทพฯ หนึ่งในสมาชิกที่คิดโครงงาน ̶มหาวิทยาลัยมหิดล;Fantastic Tree Warning̶ค่ายเพาเวอร์กรีน; หรือแนวคิดเครื่องเตือนภัยแผ่นดินถล่มอย่างครบวงจรในเครื่องเดียว รางวัลชนะเลิศอันดับ 2 กล่าวว่า ̶มหาวิทยาลัยมหิดล;เหตุผลที่ตัดสินใจเข้าร่วมค่ายเพาเวอร์กรีน เพราะต้องการหาประสบการณ์ชีวิตและการเรียนรู้นอกห้องเรียน ซึ่งสิ่งที่ได้จากค่ายนั้นมากกว่าความคาดหวังคือ นอกจากความรู้เกี่ยวกับธรณีพิบัติภัยและวิธีการปฏิบัติตนแล้ว ยังได้ฝึกการคิด วิเคราะห์อย่างเป็นระบบ โดยผนวกวิธีการทางวิทยาศาสตร์เข้ากับสิ่งแวดล้อม และมิตรภาพใหม่ๆ สิ่งที่อยากฝากไว้คือ อยากให้ทุกคนรู้ถึงสาเหตุการเกิดธรณีพิบัติภัย โดยเฉพาะที่เป็นปัจจัยจากมนุษย์ เช่นการตัดไม้ทำลายป่า และร่วมกันกำจัดปัจจัยเหล่านั้นเพื่อลดบ่อเกิดของธรณีพิบัติภัย แม้เราจะไม่สามารถป้องกันภัยธรรมชาติไม่ให้เกิดขึ้นได้ แต่ถ้าเรารู้วิธีรับมือและลดปัจจัยเสี่ยงก็จะสามารถลดผลกระทบได̶้ค่ายเพาเวอร์กรีน;